کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۶۵

اقطاع طرب در نظر ساغر ماست

سر سبزی عیش در سر ساغر ماست

بیمست که از فروغ می لعل شود

پیروزه که طرف کمر ساغر ماست