کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۵۵

عید آمد و ساز پارسایی بشکست

گل نیز چو روزه رخت برخواهد بست

دوران شرابست، مخب الّا مست

گل بر سر پایست، منه جام از دست