کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۵۲

غمگین دل من که شادمان از غم تست

عمری گم کرد و جز رضای تو نجست

بر بوی تو زنده با تنی نیم درست

چون باد صبا همی کشم پایی سست