کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۳۸

بر لاله ز عارض تو هر دم ز نخست

پیش زنخت برگ سمن هم ز نخت

تا خوشی ز نخی تو زنخی خوش می زن

کین خوبی تو چو کار عالم زنخست