کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۲۷

رشک آیدم ای دوست که با تو هر شب

هر رومی و هندوی نشیند به طرب

گه چنگ سپید را نهی رخ بر رخ

گه نای سیاه‌چُرده را لب بر لب