کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۹

بی یار، کسی که یار نداشت ترا

و آسوده دلی که خیره بگذاشت ترا

از بی آبی بساغر می مانی

کافتادۀ تست هرکه برداشت ترا