حکیم نزاری » غزلیات » شمارهٔ ۴۴۳

گر ز دل آهی برون خواهیم کرد

عالمی را سرنگون خواهیم کرد

سوز هجران است بل کاین تیره شب

رستخیز است آه چون خواهیم کرد

در فراقت کان عذاب مطلق است

دیده و دل هر دو خون خواهیم کرد

گر تو شفقت کم کنی سهل است ما

مهربانی ها فزون خواهیم کرد

اقتراح از طبع در خواهیم خواست

اشتباه از دل برون خواهیم کرد

عشق بی آلایشی خواهیم باخت

نفس سرکش را زبون خواهیم کرد

عقل اگر مانع شود ما دفع او

از مقامات جنون خواهیم کرد

روی در محراب جان خواهیم داشت

پشت بر دنیای دون خواهیم کرد

چون نزاری هرکه درس از ما گرفت

در جنونش ذوفنون خواهیم کرد