امیر معزی » رباعیات » شمارهٔ ۱۶۹

زاهد نکند توبه به زهد ای ساقی

هرچند عیان عمل نمود ای ساقی

پرکن قدحی شراب زود ای ساقی

کاندر ازل آنچه بود، بود ای ساقی