امیر معزی » رباعیات » شمارهٔ ۱۶۲

دامی که در آن دام شکارم کردی

در حلقهٔ او تو بیقرارم کردی

ای فتنهٔ روزگار در حسرت خویش

انگشت نمای روزگارم کردی