امیر معزی » رباعیات » شمارهٔ ۱۵۲

ای کرده سپهر و اختران یاری تو

فخرست جهان را ز جهانداری تو

مستند مخالفان ز هشیاری تو

بخت همه خفته شد ز بیداری تو