امیر معزی » رباعیات » شمارهٔ ۱۲۱

چشمی دارم ز اشک پیمانهٔ عشق

جانی دارم ز سوز پروانهٔ عشق

هر روز منم مقیم درخانهٔ عشق

هشیار همه جهان و دیوانهٔ عشق