امیر معزی » رباعیات » شمارهٔ ۱۰۶

شاها خردت هست به می خوردن یار

شاید که شب و روز همین داری کار

می خوردن تو فلک چو بیند هر بار

خواهد که کند ستارگان بر تو نثار