امیر معزی » رباعیات » شمارهٔ ۱۰۴

چون نرگس اگر نهیم در خاکستر

ور داریم اندر آب چون نیلوفر

ور بسپریم به پای همچون‌ گل تر

از شرم تو چون بنفشه بر نارم سر