امیر معزی » رباعیات » شمارهٔ ۴۹

از تیغ چو آب تو به رزم آتش زاد

تا خصم ز باد حمله در خاک افتاد

از بیم دلش پرآتش و سر بر باد

دو دیده پرآب روی بر خاک نهاد