امیر معزی » رباعیات » شمارهٔ ۱۹

بر خاک سر کوی تو ای عشق پرست

تنها نه منم فتاده شوریده و مست

چون من به سر کوی تو صد عاشق هست

از پای بیفتاده و جان بر کف دست