ازرقی هروی » رباعیات » شمارهٔ ۵۷

آن شد که ترا رفت همی با ما ناز

وآن شد که مرا بود به روی تو نیاز

ما ناز تو و نیاز خویش، ای پُر ساز

بر سنگ زدیم و صبر کردیم آغاز