ازرقی هروی » رباعیات » شمارهٔ ۵۵

ملک تو، شها، درخت نو بود به بار

وانگه اثر خزان برو کرد گذار

اکنون چو همی بشکفد از بوی بهار

آن میوه شکفته خوشتر ای شاه به بار