ازرقی هروی » رباعیات » شمارهٔ ۵۵

ملک تو ، شها ، درخت نو بود ببار

وانگه اثر خزان برو کرد گذار

اکنون چو همی بشکفد از بوی بهار

آن میوه شکفته خوشترای شاه ببار