ازرقی هروی » رباعیات » شمارهٔ ۱۷

مر کلک ترا سخاوت، ای خسرو، خوست

شمشیر تو بر شیر بدارند پوست

کلک تو و شمشیر تو زان زشت و نکوست

کین دوزخ دشمنست و آن جنت دوست