ازرقی هروی » رباعیات » شمارهٔ ۷

چون بد عهدی گشت از تو این عهد درست

در سستی دست از تو چرا دارم سست؟

گر دست نشستمی ز تو روز نخست

امروز به خون روی خود باید شست