عنصری » ابیات پراکندهٔ مثنویها » بحر متقارب » شمارهٔ ۳۴

که فرخ منوس آن شه دادگر

که بد پادشاه جهان سریسر

جدا ماند بیچاره از تاج و تخت

بدرویشی افتاد و شد شور بخت

سر تخت بختش برآمد بماه

دگر باره شد شاه و بگرفت گاه