عنصری » ابیات پراکندهٔ مثنویها » بحر متقارب » شمارهٔ ۱۶

بجوشید لشکر چو مور و ملخ

کشیدند از کوه تا کوه نخ

زمینی همه روی او دیولاخ

بدیدن درشت و به پهنا فراخ