عنصری » رباعیات » شمارهٔ ۵۳

ای تیره شده آب بجوی تو ز تو

وز خوی تو بر نخورد روی تو ز تو

عشاق زمانه را فراغت داده است

روی تو ز دیگران و خوی تو ز تو