میبدی » کشف الاسرار و عدة الابرار » ۲- سورة البقره‏ » بخش ۱ - ۱ - النوبة الاولى

قوله تعالی بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ بنام خداوند فراخ بخشایش مهربان.

الم (۱) سرّ خداوندست در قرآن‌

ذلِکَ الْکِتابُ این آن نامه است. لا رَیْبَ فِیهِ که در آن شک نیست. هُدیً لِلْمُتَّقِینَ (۲) راه نمونی پرهیزگاران را.

الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْبِ ایشان که به نادیده و پوشیده می‌گروند. وَ یُقِیمُونَ الصَّلاةَ و نماز به‌پای می‌دارند به‌هنگام خویش. وَ مِمَّا رَزَقْناهُمْ یُنْفِقُونَ (۳) و زانچه ایشان را روزی دادیم هزینه می‌کنند.

وَ الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ و ایشان که می‌گروند بِما أُنْزِلَ إِلَیْکَ به‌آنچه فرو فرستاده آمد بر تو از قرآن، و جز زان هر‌چه بود از پیغام و فرمان وَ ما أُنْزِلَ مِنْ قَبْلِکَ و هر چه فرو فرستاده آمد پیش از تو از سخن و کتب و صحف. وَ بِالْآخِرَةِ هُمْ یُوقِنُونَ (۴) و به سرای آن جهانی بی‌گمان می‌گروند.

أُولئِکَ عَلی‌ هُدیً مِنْ رَبِّهِمْ ایشان که بدین صفت‌اند بر راه‌نمونی و نشان‌ِ راست‌ند از خداوند ایشان.

وَ أُولئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (۵) و ایشانند که بر پیروزی و نیکی بمانند جاودان‌.