وطواط » رباعیات » شمارهٔ ۳۹ - در مدیحه گوید

ای دست زمانه بسته از بیدادی

وز دست گشاده داد بخشش دادی

تا بندهٔ تو شدم ز غم آزادم

از بندگی توام مباد آزادی