وطواط » رباعیات » شمارهٔ ۱۰ - در تغزل

چشمی دارم ، همه پر از صورت دوست

با دیده مرا خوش است ، چون دوست در اوست

از دیده و دوست فرق کردن نه نکوست

یا اوست بجای دیده یا دیده خود اوست