ابن حسام خوسفی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۴

نور تو که در سینه نهان بد چو هلال

از شعشعه بدر برآمد به کمال

اکنون که عروس سخنت یافت جمال

المنة لله تبارک و تعال