ابن حسام خوسفی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶

آن رفته ز چشم و مانده در دل چونست

آن شکل ظریف و آن شمایل چونست

نرگس بمیان آب خرم باشد

آن نرگس آبدار در گل چونست