ابن حسام خوسفی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۰

طرفه طوطیّ شکّرستانیم

عندلیب هزار دستانیم

طایر آشیان لاهوتیم

تو چه دانی که ما چو مرغانیم

در زوایای قدس معتکفیم

محرم بزم عیش سلطانیم

درد و درمان ما بجوی که ما

گاه دردیم و گاه درمانیم

دیگران گو نبشته برخوانید

زان که ما نانبشته می‌خوانیم

جان به ما شاد و ما به جانان شاد

جان جانیم و جان جانانیم

ما چو ابن حسام در رخ دوست

همچو گل تازه‌روی و خندانیم