سیف فرغانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۶

دل را چو به عشق تو سپردم چه کنم

دل دادم و اندوه تو بردم چه کنم

من زنده به عشق توام ای دوست ولیک

از آرزوی روی تو مردم چه کنم