سیف فرغانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۲

خط تو که ننوشت کسی زآن‌سان خوش

چون شمع وصال در شب هجران خوش

آورد به بنده شاهدی خوش گرچه

شاهد که خط آرد نبود چندان خوش