سیف فرغانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۸

کردم همه عمر آنچه نمی‌باید کرد

از کردهٔ او حذر نمی‌شاید کرد

امروز چنینم و ندانم فردا

تا با من بیچاره چه فرماید کرد