سیف فرغانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۷

جعفر که ز رخ ماه تمامی دارد

در شهر به لطف و حسن نامی دارد

با لشکر حُسن در میان خوبان

زآنست مظفّر که حسامی دارد