مسعود سعد سلمان » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۷۴

ای بخت مرا سوخته خرمن کردی

بی جرم دو پای من در آهن کردی

در جمله مرا به کام دشمن کردی

با سگ نکنند آنچه تو با من کردی