مسعود سعد سلمان » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۲۶

ای چون گل نوشکفته بر طرف چمن

گلبوی شود ز نام خوب تو دهن

گر گل با خار باشد ای سیمین تن

چون گل بر تست و خار در دیده من