مسعود سعد سلمان » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۶۲

از آتش دل همیشه اندر تابم

وز اشک دو دیده غرقه اندر آبم

در آتش و آب خواب شب کی یابم

ترسم چو چراغ مرگ باشد خوابم