مسعود سعد سلمان » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۱۴

چون روی بتان گشت به باغ اندر گل

چون آب حیات شد به جام اندر مل

در هر چمنی خاست ز بلبل غلغل

بر گل می نوش بر نوای بلبل