مسعود سعد سلمان » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۰۴

من چون دل لاله ام تو چون رنگ به رنگ

از من تو چرا باز همی داری چنگ

ماننده برگ لاله زود ای سرهنگ

همچون دل لاله در برم گیری تنگ