مسعود سعد سلمان » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۹۹

معشوقه دلم به آتش انباشت چو شمع

بر رویم زرد گل بسی کاشت چو شمع

او خفت و مراز دور بگذاشت چو شمع

تا روز به یک سوختنم داشت چو شمع