مسعود سعد سلمان » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۸۶

در غور فلک تعبیه ای ساخت چو ابر

بر هر شخ و که به حمله بر تاخت چو ابر

در چنگ چو آتشی سرافراخت چو ابر

هر کوه که بود پاک بگداخت چو ابر