مسعود سعد سلمان » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۸۲

چون پیرهنت گرفته ام تنگ به بر

بر نارم همچو دامن از پای تو سر

در گردن تو خورده دو دستم چنبر

انگشت چو خط روی در یکدیگر