مسعود سعد سلمان » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۶۱

خورشید رخ تو تافت بر سایه عمر

آمد به کفم گمشده پیرایه عمر

ای اول وصلت آخرین مایه عمر

در جستن سود وصل شد مایه عمر