مسعود سعد سلمان » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۵۱

آن بت که دل مرا فرا چنگ آورد

شد مست و به سوی رفتن آهنگ آورد

گفتم مستی مرو سیه جنگ آورد

چون گل بدرید جامه و رنگ آورد