مسعود سعد سلمان » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۳۸

رویی که چو او چرخ فلک ننگارد

قدی که چو او زمانه بیرون نارد

با این همه داد سخت اندک دارد

خوی گردد اگر چشم برین بگذارد