مسعود سعد سلمان » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۳۱

خاک از رخم ار برو نهم زرد شود

آتش ز دمم گر بدمم سرد شود

روز من اگر ز مرگ پر گرد شود

والله که جهان فضل بی مرد شود