مسعود سعد سلمان » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۰۸

با من در مهر گرم چون آتش بود

بی من روزش چو دود می بود کبود

چون آتش رود سرد شد بر من زود

شد عیش من از تیزی او تلخ چو دود