مسعود سعد سلمان » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۰۷

از باغ طرب گشت گل وصل پدید

جان همچو نسیم بر گل وصل وزید

ما و تو کشیم بر گل وصل نبید

کز خار فراق بر گل وصل دمید