مسعود سعد سلمان » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۶

چون آتش و آب از بدی پاکم و ناب

چون آب صفا دارم و چون آتش تاب

در آتش و آبم کند ار چرخ عذاب

بیرون آیم چو زر و در زآتش و آب