فرخی سیستانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۹

یک خانه بتانند به جای اندر خور

از تو مهتر و تو زایشان کهتر

چونین تو به تک ز همگنان در مگذر

نتوان به تکی به طوس شد جان پدر