فرخی سیستانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۶

ای ساده گل و ساده می و ساده شکر

زین کار که با تو کردم اندوه مخور

چندان باشدکه به شوی جان پدر

حال تو دگر گردد و کار تو دگر