صائب تبریزی » دیوان اشعار » متفرقات » شمارهٔ ۶۵۴

ز چهره تو چو خوشید نور می بارد

اگر تو در دل شبها ستاره بار شوی

به اعتبار جهان التفات اگر نکنی

به دیده همه کس ز اهل اعتبار شوی

اگر ز نعمت الوان به خون شوی قانع

چو نافه از نفس گرم مشکبار شوی

فریب وعده بی حاصلان مخور صائب

که همچو ساده دلان خرج انتظار شوی